σμάλτωση

η, Ν [σμαλτώνω]

Ν

1. επίχριση μιας επιφάνειας με σμάλτο, εφυάλωση

2. επικάλυψη κεραμεικού ή μεταλλικού αντικειμένου με σμάλτο

3. φρ. «σμάλτωση ηλεκτρικού αγωγού» — μόνωση ηλεκτρικού αγωγού, που επιτυγχάνεται με εναπόθεση λεπτού στρώματος σμάλτου, συνήθως συνθετικού βερνικιού, στην επιφάνειά του.